4 Kasım
Ümit Yaşar Oğuzcan Hiç tatmadığı ölümü yaşamdan daha çok seven Oğuzcan, bugün hayata gözlerini kapadı. Kendisine göre 3, çevresindekilere göre 24 kere intihara kalkışmış; yaşama bu denli veda etmek istemişti. Hayatta kendini birçok yönden başarısız görmüştü.
Bu başarısızlıklarından en büyüğü kötü bir baba olmasıydı. Oğlu Vedat defalarca babasını kaybetme korkusu yaşamış, dedesi Lütfi ile gecelerce hastanede sabahlamış, adından da babasına iyi bir ders vermişti! İlk intihar denemesinde hayata gözlerini yummuştu.
‘’Baba, intihar öyle edilmez, böyle edilir.’’
Kötü bir baba, iyi bir şâir.
Hayat hikâyesi eminim ki merak edip okuyacak birçok kişiyi etkileyecektir.
Rahmet üzerinde olsun, Oğuzcan...
Açarken ufkunda güller alevden
Çıktı her günkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangını
Çıktı her günkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangını
Yürüdü kendinden emin, sonsuzluğa doğru
Galata Kulesi’nde bekliyordu ecel
Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
Ölüm yolcusunun son arzusu buydu
Bir adam düştü Galata Kulesi’nden
Bu adam benim oğlumdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder